Η νέα καλλιέργεια πλέον είναι γεγονός! Για μας τους μελισσοκόμους εδώ είναι πρωτόγνωρη καλλιέργεια. Προσωπικά την παρακολουθώ από τη σπορά. Ρώτησα – διάβασα – συζήτησα με συναδέλφους – έψαξα περσινές ιστοσελίδες των ανατολικών γειτόνων μας που αυτοί πηγαίνουν τα μελίσσια τους στους ήλιους. Προβληματίστηκα πολύ με όσα έμαθα.
Η ανθοφορία άρχισε εδώ και μερικές ημέρες αλλά είμαι επιφυλακτικός και μόνο 25 μελίσσια κατέβασα στους ήλιους για δοκιμή αφού και ο έλατος καλά κρατεί ακόμα.
Για συμπεράσματα είναι νωρίς, κρατάω όμως στοιχεία
- είδος σπόρου....
Πρώτη μου διαπίστωση είναι πως το άφθονο νέκταρ που κουβαλάνε τα μελίσσια είναι κίτρινο και πολύ αραιό που αν σηκώσεις το τελάρο χωρίς να το τινάξεις τρέχει το νέκταρ. Γύρες κουβαλάνε με το «τσουβάλι»! ακόμα μέλισσες δεν μαύρισαν – άλλωστε είναι και νωρίς!
Απορία μου είναι αν αυτό το αραιό νέκταρ θα δέσει ποτέ να γίνει μέλι.
Κεριά χτίζουν και μάλιστα γρήγορα! Το χτίσιμο επίσης είναι κατακίτρινο!
Το κάθε λουλούδι έχει πολλά ανθάκια που ανθίζουν σταδιακά κυκλικά, απ’ έξω προς τα μέσα. Σ’ αυτά που δεν άνθισαν υπάρχουν σταγονίτσες. Δεν είναι μέλι αλλά μια κολλώδη ουσία.
Συζητούσαμε με το Μάρκο και μου ‘λεγε ότι άκουσε πως παθαίνουν τύφλωση όπως και στη λυγαριά. Το πρόσεξα και όντως έχει δίκιο. Όταν ψάχνουν για νέκταρ σκονίζονται με τόση γύρη και κολλώδη ουσία που είναι δύσκολο να καθαριστούν για να δουν το δρόμο της επιστροφής.
Αν κάποιος από βορρά έχει στοιχεία ας μας κατατοπίσει με λεπτομέρειες και ας μας πει αν κρυσταλλώνει γρήγορα, τι γεύση και τι χρώμα έχει (το νέκταρ μου έδωσε την εντύπωση πως αφήνει μια πικράδα), αν είναι εμπορεύσιμο και αν τα μελίσσια πέφτουν και δεν κάνουν για παραπέρα χρήση. Όπως όμως και να έχει το πράγμα, εμείς εδώ θα παρακολουθούμε την εξέλιξη με προσοχή. Να είστε όλοι καλά και κάθε κατατοπιστικό στοιχείο δεκτό.