Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Χρόνια Πολλά

Χρόνια Πολλά
&
Καλά Χριστούγεννα!



Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, δέτε, μάθετε,
πως ο Χριστός γεννάται.

Γεννάται κι αναθρέφεται,
με μέλι και με γάλα,
το μέλι τρων οι άρχοντες,
το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο,
το νίβονται οι κυράδες.

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε,
να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε,
κι ήρθαμε να τα πούμε.

Εδώ που τραγουδήσαμε,
πέτρα να μη ραγίσει,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού,
πολλούς χρόνους να ζήσει.

Δώστε μας και τον κόκορα,
δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντ’ έξι αυγά,
να πάμε σ’ άλλη πόρτα.
(και επειδή ο σάκος δεν τα χωράει
βολευόμαστε και με μια άδεια....)

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Το πεύκο το 2011

Φέτος το πεύκο ικανοποίησε και τους πιο απαιτητικούς. Δεν έβρεξε μόνο μέλι αλλά έκανε πλημμύρα και στο πρώτο και δεύτερο «βάρεμα» και τα μελίσσια σταμάτησαν τη συλλογή από 24 Οκτωβρίου όχι λόγω διακοπής του πεύκου αλλά λόγω του ότι ο καιρός χάλασε και τα κρύα έσφιξαν.

Όποιος δεν έμεινε ικανοποιημένος ας ψάξει αλλού τα αίτια και όχι στο πεύκο. Έγιναν τρύγοι που θα τους θυμόμαστε και θα τους συζητάμε για χρόνια.Το μέλι διαφορετικό από τις άλλες χρονιές. Μοιάζει με βανίλια περισσότερο και χωρίς την έντονη μυρωδιά του πεύκου με χαμηλή υγρασία 15.5%. αυτό κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στις πολλές βροχές της άνοιξης και στην μετέπειτα παρατεταμένη ανομβρία.

Μετά τα πεύκα ακολούθησαν τα ρείκια και η κουμαριά. Ο τελευταίος τρύγος έγινε μέσα στο Νοέμβριο.

Πριν λίγες μέρες οι εργασίες τελείωσαν τα πατώματα μπήκαν στο ψυγείο και έκλεισε η πόρτα για να ξανανοίξει τον Απρίλιο.

Μια βδομάδα στους -18.5ο είναι αρκετή για να προστατευτούνε από τον κηρόσκορο। Ακόμα και σε υψηλότερη θερμοκρασία η δουλειά γίνεται αλλά έκανα μια διαπίστωση και ας μου πει κάποιος αν είναι τυχαία. Από τότε που χρησιμοποιώ την κατάψυξη και τα τελάρα μένουν στους -18 για μια βδομάδα και φυσικά με αφυγραντήρα εξαφανίστηκε η κιμωλίαση από τα μελίσσια.


Τώρα κανένα ξυλάκι στο τζάκι με κανένα ψημένο καστανάκι από αυτά που μάζεψε η κυρά Φωτεινή και κάπου κάπου με καμιά σύναξη θα περνάει η ώρα ώσπου να ξαναρχίσουν οι δουλειές.

Αισθητή η απουσία του φαντάρου από την παρέα….



Καλό χειμώνα!

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Πενία τέχνας κατεργάζεται


Τον τίτλο τον δανείζομαι από τον Έλληνα Θεόκριτο που πρώτος το διαπίστωσε και τον διατύπωσε πριν 2300 χρόνια।


Αφορμή για τα γραφόμενα μου έδωσε το παρακάτω περιστατικό:


Άγνωστος «κύριος» με ροζιασμένα χέρια μπήκε σε μικρό κατάστημα τροφίμων και εναπόθεσε στον πάγκο ένα τρίκιλο «μέλι» και απευθυνόμενος στην νεαρή ιδιοκτήτρια της λέει πως θα έρθει να το πάρει κάποια κυρία που του το παρήγγειλε και για να μην ξανάρχεται της ζήτησε να του το πληρώσει 20E τα οποία θα της τα έδινε η κυρία που θα παραλάμβανε το βάζο। Φυσικά ποτέ καμιά κυρία δεν ήρθε να το παραλάβει. Αν θέλετε να μάθετε τι αμυλοσιρόπιο περιείχε το βάζο … ένα τηλέφωνο στο κέντρο μελισσοκομίας Θεσσαλίας θα σας λύσει την απορία.


Επειδή το 2011 πλησιάζει στο τέλος του και οι ετοιμασίες για τις γιορτές ξεκίνησαν και το μέλι θα έχει την τιμητική του σε κάθε σπίτι για τα πατροπαράδοτα μελομακάρονα και τις δίπλες πρέπει οι καταναλωτές να είναι προσεκτικοί। Εκμεταλλευόμενοι κάποιοι την περίοδο θα προσπαθήσουν να περάσουν διάφορες γλυκαντικές ουσίες ως μέλι, πολλές φορές ακόμα και επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία. Γι’ αυτό λοιπόν να μην αγοράζουν μέλι από αγνώστους πλανόδιους και μάλιστα χωρίς ετικέτα. Να προτιμούν μέλι Ελληνικό επώνυμο από επιλεγμένα καταστήματα ή γνωστούς παραγωγούς μελισσοκόμους.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Το βαμβάκι το 2011

Μεταφορά μελισσιών φέτος στα έλατα δεν έγινε αφού ο έλατος δεν έδωσε. Έγινε αλλαγή σχεδίων και μεταφέρθηκαν σε καστανότοπους.

Τα μελίσσια στην καστανιά κάναν καλή δουλειά και τρυγημένα κατέβηκαν στον κάμπο για το βαμβάκι δυνατά.


Στα μέσα του 2ου δεκαήμερου του Ιουλίου μεταφέρθηκαν στη νέα θέση και αμέσως από τις πρώτες μέρες άρχισε να φαίνεται μια καλή δουλειά.

Αρκετά τα στρέμματα βαμβακοκαλλιέργειας, καλαμποκιού, τριφυλλιού. Οι καιρικές συνθήκες πολύ καλές (ζέστη και υγρασία). Τα σκουλίκια (πράσινα και ρόδινα) ελάχιστα στην περιοχή μου άρα και οι ψεκασμοί περιορισμένοι.


Παρένθεση:

Μεταξύ μας, έκανα και κάποιες παρεμβάσεις σε κανα δυο ψεκαστικά και άλλοι με το καλό και ένας με το άγριο συμμορφώθηκαν. Σε συζητήσεις όμως διαπίστωσα ότι αρκετοί κάτοχοι ψεκαστικών έχουν μεγάλη άγνοια για το τι ζημιά προκαλούν στις μέλισσες και εντυπωσιάστηκα που μετά τις συζητήσεις κράτησαν το λόγο τους και ψέκαζαν το σούρουπο ή ακόμα και στο σκοτάδι




Υπάρχει πάγια νομοθεσία για τους ψεκασμούς। Η κάθε νομαρχία Θεσσαλίας, (τώρα πλέον περιφέρεια) κάθε χρόνο έβγαζε και μια απόφαση για τους ψεκασμούς, λίγο καθυστερημένα μεν και η οποία έφθανε αρκετά καθυστερημένη εκεί που έπρεπε να φθάσει। Το ίδιο έγινε και φέτος απο την περιφέρεια.

Μήπως κύριε περιφεριάρχα πρέπει η απόφαση να βγαίνει αρκετά νωρίτερα (μέχρι τέλος Μαΐου); Και κάποιοι γεωπόνοι μήπως να κάνουν κάποιες ενημερώσεις για τους κινδύνους των ψεκασμών στα χωριά;

και για το πέταμα των άδειων συσκευασιών με τα υπολείμματα στα κανάλια;

και για το ξέπλυμα των βυτίων όπου να ναι;

και για την προσφορά της μέλισσας στις καλλιέργειες;

Μήπως πρέπει και η αγροφυλακή να λάβει μέτρα για την τήρηση της νομοθεσίας και την εφαρμογή των αποφάσεων σας;


Επανέρχομαι:

Οι μέλισσες στο βαμβάκι συλλέγουν νέκταρ μέσα από το άνθος και αυτές τις ξεχωρίζουμε από το ότι όταν επιστρέφουν στην κυψέλη είναι αλευρωμένες (φορτωμένες γύρη).

Έξω από το άνθος και ως επί τω πλείστον από τα νεκτάρια των φύλλων ή του κορμού.

Όταν τα άνθη αλλάζουν χρώμα και γίνονται ροζ σημαίνει πως τελείωσε ο κύκλος τους।

Το τριφύλλι έδινε αρκετή γύρη και νέκταρ.

Η μουχρίτσα, η αγρολουβουδιά, η πικραγγουριά, η γλυστρίδα και το στριβόλι δίναν αρκετές γύρες τις πρωινές ώρες.

Ο λιόδρομος που φέτος ήταν αρκετός έδωσε και αυτός αρκετή γύρη και νέκταρ και τα μελίσσια κρατήσαν αρκετούς γόνους. Η χρονιά φέτος δόξα το Θεώ ήταν η καλύτερη των τελευταίων ετών. Μας θύμισε αρκετά κάτι από παλιές καλές αξέχαστες εποχές.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Κωνσταντής

Σ’ αυτό το κομμάτι από τον κορμό της κερασιάς του Κωνσταντή πέρυσι έβαλα ένα σμάρι που το ονόμασα Κωνσταντή!


Ο Κωνσταντής με τον καιρό μεγάλωνε – μεγάλωνε ώσπου παραμεγάλωσε και γω που τον έβλεπα και τον καμάρωνα δεν τον φρόντισα όπως έπρεπε και μια μέρα ο Κωνσταντής έφυγε…την έκανε για άλλα μέρη…μάλλον για Αμερική… αφήνοντας πίσω μια χούφτα μέλισσες και μια μανούλα! Τι προκοπή να έκαναν; Έβγαλαν όμως τον χειμώνα. Φέτος όμως τον Κωνσταντή τον φρόντισα. Του ‘δωσα τόπο να σταθεί, να δουλέψει στον τόπο του για τον τόπο του. Ένα μικρό κομμάτι κόντρα πλακέ κομμένο στα μέτρα του πατώματος με μια τρύπα στη μέση όσο η τρύπα του κορμού, ένα πάτωμα με δέκα κεριά και ένα καπάκι τοποθετήθηκαν πάνω στην κερασιά. Αυτή ήταν όλη και όλη η μέριμνα!


Αυτά ήταν αρκετά να κρατήσουν τον Κωνσταντή στον τόπο του και αυτός ανταποκρίθηκε, δούλεψε και έδωσε ένα πάτωμα μέλι!

Σύνδεσμος

Και αυτά τα υπέροχα παιδιά μεγάλωσαν – μεγάλωσαν... , πήραν τα πτυχία τους ... ...αλλά μέριμνα;;;


Ήδη τα περισσότερα έχουν δρομολογήσει το μέλλον τους για ... Αμερικές ... τι κρίμα για τον τόπο μας!

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Μελισσοκομικά προγράμματα

Δράση: εξοπλισμός μελισσοκομικών οργανώσεων

Δράση: καταπολέμηση της βαρροϊκής ακαριάσης

Μια φορά και έναν καιρό ήταν αυτό το ωραίο δεντράκι και έφτιαξε ωραίους καρπούς!


Έφαγαν μόνο τα πουλάκια και κάποιοι από μας μόνο τους είδαμε. Τότε τα βάλαμε με το δέντρο. Φέτος το δέντρο ξεράθηκε και κάποιοι από μας…χαρήκαμε…γιατί ούτε τα πουλάκια έφαγαν.

Τα προγράμματα δυστυχώς έλαβαν τέλος «προς ευχαρίστηση μερικών» που ποτέ δεν ίδρωσαν και που ποτέ δεν αγωνίστηκαν έστω για το καλό των άλλων αλλά και τα πολέμησαν γιατί ήταν ανάξιοι.