Πριν τα Χριστούγεννα μεγάλη νεροποντή έπληξε το Βόλο. Οι ζημιές ήταν αρκετές. Ακόμα και κυψέλες ξέβρασε η θάλασσα!
Καλό είναι να επιλέγουμε μια σωστή θέση εγκατάστασης του μελισσοκομείου μας ώστε να αποφεύγουμε απρόοπτα περιστατικά.
Αν και βρισκόμασταν στην καρδιά του χειμώνα μέχρι πριν λίγες μέρες χειμώνα δεν είχαμε νιώσει. Η παρατεταμένη καλοκαιρία τελικά διακόπηκε, το κρύο έσφιξε, χιόνια πέσανε και έτσι ήρθαμε σε φυσιολογικές συνθήκες καιρού για την εποχή. Αν και ξενύχτης από το χθεσινό ετήσιο χορό μας σήμερα ανηφορίσαμε να πατήσουμε χιόνι. Λίγα χλμ από το Βόλο, το Πήλιο κάτασπρο.
Και η ίδια φωτοφραφία το καλοκαίρι....
Όποιος αποφασίσει να επισκεφτεί το πανέμορφο χιονισμένο Πήλιο για καφέ, φαγητό ή για σκί στο χιονοδρομικό για τους λάτρεις του είδους, ας κάνει μια στάση στο πρατήριο του αγροκτήματος του φίλου και μελισσοκόμου Γιάννη Κουμούτση......όπου εκτός από τα προϊόντα της μέλισσας θα βρει και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού-καρύδια-κάστανα-μήλα διαφόρων ειδών καθώς και το Πηλιορήτικο Φιρίκι. Όλα αυτά σε μια ζεστή αίθουσα πανέμορφα στολισμένη.
Και δυο συμβουλές για τα μελίσσια μας:…
Με χιόνι και κάτω από αυτές τις θερμοκρασίες δεν τα ενοχλούμε για κανένα λόγο!
Δεν τα αποχιονίζουμε ούτε ξεφράζουμε τις πόρτες απ’ το χιόνι φοβούμενοι μήπως πάθουν ασφυξία! Μην φοβάστε αναπνέουν κανονικά και η κυψέλη κάτω από το χιόνι λειτουργεί σαν igloo!
Αν αποχιονίσουμε τις πόρτες οι μέλισσες παρακινούμενες από τον έντονο φωτισμό του χιονιού βγαίνουν να πετάξουν και επειδή δεν έχουν συγκριτικά σημεία (όλα είναι άσπρα), αποπροσανατολίζονται, πετούν ανάποδα (παθαίνουν vertigo) και καρφώνονται στο χιόνι. Τα φτερά τους βρέχονται, οι θερμοκρασία του σώματος τους πέφτει και πεθαίνουν.
Φυσιολογικά λιώνοντας τα χιόνια αποφράζει και η είσοδος μόνη της. Δημιουργούνται συγκριτικά σημεία…δέντρα ή κομμάτια γης και οι μέλισσες που βγαίνουν να πετάξουν έχουν σημεία προσανατολισμού.
Να μην πανικοβληθούμε αν δούμε στην είσοδο πεθαμένες μέλισσες. Είναι φυσιολογικό.
Μετά από πειραματισμούς και μετά από πολύωρες συζητήσεις με συναδέλφους και ειδικά με τον Μάρκο που χρόνια χρησιμοποιεί σήτα στον πάτο, τελικά κατέληξα σε τούτη.
Την είχα παρουσιάσει και παλιότερα, απλά έψαχνα τον δυνατό πιο σταθερό τρόπο σύνδεσης με το σώμα για να μην υπάρχουν προβλήματα στις μετακινήσεις. Έτυχε χρονιά που έκανα και 12 μεταφορές και όπως καταλαβαίνετε η βάση πρέπει να μην αποσπάτε εύκολα και άθελα.
Τρόπος Σύνδεσης
Μικρό ρυθμιζόμενο κλειδί μπροστά......και σύρμα πίσω πιστεύω πως είναι ο πιο ιδανικός τρόπος σύνδεσης.