Κισσός

Κισσός ή Μπρούσκλια

Αναρριχόμενο φυτό που ανθίζει το Σεπτέμβριο. Η μελισσοκομική του αξία είναι καλή.

Τα μικρά του άνθη είναι πολλά και δίνουν γύρη μέτριας αξίας και μέλι λευκό αρωματικό που κρυσταλλώνει γρήγορα.

Κερήθρα με γύρες κισσού

Πέραν της φετινής ανομβρίας και οι φωτιές του Πηλίου συντέλεσαν στην καταστροφή μεγάλων περιοχών που τώρα άνθιζε το φθινοπωρινό ρείκι ή κοκκινόρεικο ή σουσούρα ή ξούρα η πυρένι. Τα μελίσσια μετά τα βαμβάκια έπρεπε να περάσουν από σουσούρα για να ανασυνταχθούν να πικρίσουν και να μπούν στα πεύκα. Αφού όμως η σουσούρα δεν υπάρχει πρέπει να περάσουν έστω από τον κισσό ο οποίος υστερεί σε δύναμη γύρης κατά πολύ της σουσούρας. Το Πήλιο έχει αρκετό κισσό γεμάτες οι ρεματιές και όχι μόνο. Περισσότερο η ανατολική πλευρά και λιγότερο η πλευρά του Παγασητικού.

Μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου έδινε μόνο γύρη (λόγω ξηρασίας). Μετά όμως από λίγη βροχούλα δίνει και μέλι και γύρη αρκετο.
Τα άνθη του κισσού όταν υπάρχει υγρασία δίνουν νέκταρ το οποίο οι μέλισσες παίρνουν εύκολα. Όταν όμως υπάρχει ξηρασία μετά την πρωϊνή δροσιά το νέκταρ πάνω στο άνθος γίνεται κρύσταλλος (σαν να πασπάλισες με άχνη ζάχαρη) και οι μέλισσες δεν μποαρούν να το πάρουν.

Εδώ φαίνεται χαρακτηριστικά πως κρυστάλλωσε το νέκταρ επάνω στο άνθος!

Τα μελίσσια ανοίγουν γόνους

αποθηκεύουν αρκετές γύρες και βάζουν και βάσεις μελιού για να ριχτούν στη μάχη του πεύκου.

Συγχρόνως δουλεύει και το καλαμίδι....

η δε κουμαριά τώρα ξεκινά να σχηματίζει άνθη........