Χωρίς φροντίδα...

Επιστρέφοντας τα μελίσσια από τα πεύκα στα μελισσοτόπια (μελισσομάντρια) για ξεχειμώνιασμα βρίσκουν εκεί τα ξαδέρφια τους που δεν ακολούθησαν τα άλλα στα διάφορα ταξίδια. Για διάφορους λόγους μείνανε αμετακίνητα (κάποια σε κοφίνια, κάποια σε τρύπιες κυψέλες και κάποια που κατοχυρώνανε τα μελισσοτόπια). Παρατημένα και παραμελλημένα αποτο τέλος Μαΐου...άλλα μεγαλούργησαν.... ....και άλλα......δυστυχώς….μόνο κάτι ξερά κουκούλια κερόσκορο και μερικά σημάδια από κερύθρα θυμίζουν πως εκεί κατοικούσαν μέλισσες. Ίσως σμηνούργησαν και αδυνάτισαν και έγιναν ευάλωτα στις σφήκες και στο κερόσκορο. Ίσως πάλι συνέβη κάτι άλλο.

Χωρίς φροντίδα δύσκολα τα πράγματα.

Σημείωση: Για μελισσοτόπια ξεχειμωνιάσματος πάντα επιλέγονται τόποι απάνεμοι, προσήλια, χωρίς υγρασίες, κοντά σε θάλασσα και με κάποια βλάστηση που να δίνει μερικά χειμερινά ανθάκια.

Λόγια Μελετημένα και Σοφά:
....Οι κυψέλες την πλάτη πρέπει να την έχουν στο μαΐστρο….αυτός χαλάει τα μελίσσια και οι πόρτες πρέπει να βλέπουν νοτιοανατολικά γιατί η μέλισσα πρέπει να ξυπνάει πρωί για να αρχίζει τη δουλειά....
(Θουρίδες & Μελισσοκήπια-Η μελισσοκομία στην Άνδρο και τα παράγωγα της απο Γιώργο Σπέη - Ανδριακά Μελτήματα 2).