Αναρτήσεις
Όταν του βάζουμε τελάρο άδειο θα "κρεμάσει" μόνο του κεριά (τις λεγόμενες γλώσσες) και χτίζει κελιά για κηφήνες….
Όταν χτίζουν κάτω από το κοφίνι χωρίς τεχνητή κερήθρα γιατί χτίζουν κανονικά κελιά εργατριών; 
Παρατηρείστε το γόνο στο κερί του κοφινιού….
Αυτά γίνονται σε μελίσσια που βρίσκονται στη ίδια περιοχή κάτω από τις ίδιες συνθήκες νεκταροέκκρισης και γυρεοδοσίας.
10 σχόλια:
Θεοδόση
Το ίδιο ερώτημα έχω και γώ.
Τα λίγα μελίσσια που έπιασα μέσα σε κουφάλες και σχισμές τοίχων δεν βρήκα κηφηνοκελιά.???????
Σε μία φυσιολογική κυψέλη το 15% του πληθυσμού αποτελείτε από κηφήνες, αν προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τα κηφηνοκελιά οι μέλισσες θα κάνουν ότι είναι δυνατόν για να τα αντικαταστήσουν χτίζοντας κηφηνοκελιά όπου μπορούν. Αυτά τα έχω βρει στο διαδίκτυο.
(http://www.bushfarms.com/beesfallacies.htm).
Αλλά επειδή δουλεύω τα μελίσσια μου με κενά πλαίσια, μπορώ να κάνω και ορισμένες προσωπικές παρατηρήσεις.
Σε φυσική γονοφώλια η κάθε κερήθρα έχει κελιά διαφόρων διαστάσεων. Ακόμη και στο κέντρο της γονοφωλιάς που προορίζετε για την εκκόλαψη του γόνου των εργατριών τα κελιά δεν έχουν τις ίδιες διαστάσεις. Τώρα προς το επάνω μέρος της γονοφωλιας και προς τα εξωτερικά πλαίσια τα κελιά αρχίζουν να μεγαλώνουν και ανάλογα με την εποχή χρησιμοποιούνται για διαφορετικές εργασίες. Αυτά που εφάπτονται στον γόνο των εργατριών συνήθως προορίζονται για την εκκόλαψη κηφήνων.
Λέτε επειδή τις δίνουμε συνέχεια κερήθρες με το μέγεθος κελιών που θέλουμε εμείς να στρεσάρονται και μόλις βρουν ελεύθερο χρόνο να κάνουν το κέφι τους;;; χαχαχα
Θεοδόση , η άποψη μου είναι, όπως προείπε κι ο Δημήτρης, ότι το σμήνος έχει ανάγκη από ένα αριθμό κηφήνων , ανάλογα με την εποχή. Έτσι αν βάλουμε σκέτο τελάρο (χωρίς φυλλαράκι) πριν ή κατά την περίοδο της σμηνουργίας είναι σίγουρο πως θα το φτιάξουν όλο κηφηνοκελιά ( το έχω δοκιμάσει) γιατί τους χρειάζονται εκείνη την εποχή . Είμαι σίγουρος όμως (δεν το έχω δοκιμάσει ακόμη) , από όσα έχω διαβάσει, ότι αν ξεκινήσεις σε ένα μελίσσι να του δίνεις από αρχής σκέτα τελάρα (χωρίς φύλλο) , θα αργήσει σίγουρα περισσότερο να αναπτυχθεί, πλην όμως το θεωρώ απίθανο να τα φτιάξει όλα κηφηνοκελιά. Ανάμεσα στα κανονικά θα φτιάχνει και κάποια κηφηνοκελιά τα οποία προφανώς θα είναι περισσότερα πριν την περίοδο της σμηνουργίας.
Η άποψη μου είναι πως κανένας μελισσοκόμος δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ξέρει τί είναι καλύτερο για ένα μελίσσι, από ότι το ίδιο το μελίσσι!
Αν θέλει κηφήνες θα ψάξει να βρει χώρο, κι όσο το περιορίζουμε ίσως είναι χειρότερα!
Σε ένα πείραμα που είχε γίνει στη Γαλλία και νομίζω το διάβασα στο βιβλίο του Ρrost , προσπαθήσανε και αφαιρέσανε από έναν αριθμό μελισσι ών τους περισσότερους κηφήνες, ενώ σε ίδιο αριθμό σμηνών επιτρέψανε να φτιάξει όσους ήθελε-χρειαζόταν. Η παραγωγική απόκλιση τους ήταν ελάχιστη ως μηδαμινή! Γιατί και ο κηφήνας παίζει το ρόλο του στην κυψέλη και κάνει κάποιες δουλειές (εκτός της γονιμοποίησης).
Συγνώμη αν έγραψα πολλά και σας κούρασα!
Όταν το μελίσση αναπτύσσεται χτίζει κανονικά εργατικά κελιά όπου και να βρίσκεται.
Όταν μοσχοβολά σμηνουργία τότε βαρά και κηφηνοκελιά.
Το τεχνητό φύλο το παρασέρνει στο να χτίζει εργατοκελιά.
Αλλά όχι πάντοτε.
Άν το καλεί η ανάγκη τότε τα κάνουν για κηφήνες.
Καλή μέρα και
καλή χρονιά να έχουμε.
Το 17% περίπου των κελιών σε μια «άγρια» φωλιά μελισσών είναι κηφηνοκελιά. Όταν ένα μελίσσι κτίζει κελία, ανάλογα με την εποχή και άρα τις ανάγκες του κτίζει ότι χρειάζεται. Έτσι πότε κτίζει εργατικά κελιά και πότε κηφηνοκελιά. Σε μία καινούργια κηρήθρα το «κέντρο» είναι εργατικά κελιά και η περιφέρεια συνήθως κηφηνοκελιά (όπου αποθηκεύει και τις τροφές). Εμείς με το φύλλο κηρήθρας «αναγκάζουμε» το μελίσσι να κτίσει εργατικά κελιά. Με την πάροδο του χρόνου όμως κάποια κεριά θα «κρεμάσουν» άλλα θα πληγωθούν κλπ και έτσι εκεί το μελίσσι διορθώνοντας τα θα κτίσει κηφηνοκελιά για να έρθει στο φυσιολογικό του 17%. Σε περιόδους που το μελίσσι «κουβαλάει» θα κτίσει σφήνες με κηφηνοκελιά, αν αναπτύσσεται θα κάνει πρώτα εργατικά κελιά και στην περιφέρεια κηφηνοκελιά… όπως τα βλέπουμε στα κοφίνια. Τα εργατικά κελιά με το χρόνο μικραίνουν σε διάμετρο από τα κουκούλια των νυμφών… και μαυρίζουν. Αν δεν αλλάξουμε τις παλιές μαύρες κηρήθρες θα τις τρίψουν οι μέλισσες και θα τις ξανακτίσουν όπως θα έκαμνε ένα «άγριο» μελίσσι, δηλαδή μετά από χρόνια θα καταλήξουμε να έχουμε κεριά σαν αυτά στα κοφίνια!!!
i agree your idea ! very nice blog
Κατά την απόψή μου φτιάχνουν κηφηνοκελια σε τελάρα ασυρμάτωτα ή και στα καπάκια επειδή
1)λόγο εποχής(Άνοιξη)χρειάζονται κηφήνες.(Βάζω τελάρο χωρίς κηρήθρα νωρίς για αυτόν ακριβώς τον λόγο)
2)Συνήθως τα τελάρα ή οι γλώσσες χτίζονται από τις μέλισσες στο τέλος της γονοφωλιάς
3)Όπως και στα μελίσσια τα άγρια(όσα δεν τα έχουν πιάσει)τα πάνω-πάνω κελιά (στεφάνια)είναι πάντα κηφηνοκελιά.Νομίζω οτι το ποσοστό των κηφήνων που βγάζει μια μάνα (πάντα ίδιας ποιότητας και ηλικίας)διαφέρει.Αλλού μπορεί να βρείς 15% αλλού 17% αλλού 10%
ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΘΕΜΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΙΟΥ ΟΤΑΝ ΦΘΑΣΕΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΜΈΓΕΘΟς ΑΡΧΊΖΕΙ ΝΑ ΚΤΊΖΕΙ ΚΗΦΗΝΟΚΕΛΙΑ
Καλησπέρα, τις κερύθρες που είναι μόνο με κυφηνοκελιά τις χτίζουν κανονικά, έχει δοκιμάσει καποιος;
Δημοσίευση σχολίου