Οι επισκέψεις συνεχίζονται....

Την άλλη μέρα, Πέμπτη 25/6 από την έδρα μου το Βόλο απευθύνθηκα στον Αρκτούρο. Μου συνέστησε να βάλω ηλεκτροφόρο σύρμα…λες και ‘γω έπεσα με αλεξίπτωτο στη δουλειά και δεν το γνώριζα.

Θα αναρωτηθείτε γιατί δεν έβαλα….

Θα σας πω…

1^ον) στο δάσος δεν υπάρχουν χώροι τα μελίσσια να τοποθετηθούν συγκεντρωμένα. Τοποθετούνται λοιπόν γραμμικά και σκόρπια. Ανάμεσα τους πολλές φορές παρεμβάλλονται δέντρα και θάμνοι. Τοποθετούνται λίγα εδώ λίγα παραπέρα κοκ. πράγμα που κάνει την περίφραξη αδύνατη.

2^ον) υπάρχουν μαρτυρίες πως το ζώο ακουμπώντας το ηλεκτροφόρο σύρμα αντί να φύγει προς τα πίσω φεύγει μπροστά χαλά την περίφραξη και δουλεύει ανενόχλητο….ενω εμείς κοιμόμαστε ήσυχοι.

3^ον) υπάρχει μαρτυρία συναδέλφου που ζώο μπήκε μέσα στην περίφραξη, άγνωστο πως, αλλά όταν ακούμπησε στο σύρμα άρχισε να χορεύει μέσα στα φραγμένα μελίσσια και έγινε το έλα να δεις…... Τότε ο κτηνοτρόφος έκλαψε και τα 99 του πρόβατα απ’ έξω και ο μελισσοκόμος τα 100 τόσα μελίσσια από μέσα.(το περιστατικό συνέβη πριν δυο χρόνια)

Χρόνια φωνάζουμε πως αντί για επιδότηση στις κυψέλες με τις πάμπολλες κακοτεχνίες, θα μπορούσαν με αυτά τα χρήματα να γίνουν σε συνεργασία με τα Δασαρχεία αλώνια να φιλοξενούν μελίσσια περιφραγμένα σωστά, καθώς και μερικές ποτίστρες. Αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά…!

Ο Αρκτούρος λοιπόν με παρέπεμψε στον ΕΛΓΑ. Την Παρασκευή 26/6 σε μια ώρα περίπου από την πρώτη επικοινωνία μου με τον ΕΛΓΑ ο εκτιμητής βρισκόταν στον τόπο….του εγκλήματος…(σημείο ζημιάς) για αυτοψία.

Τι σου είναι τα κινητά σήμερα….

Ο εκτιμητής του ΕΛΓΑ από το σημείο της ζημιάς με ενημερώνει τηλεφωνικά (γιατί εγώ βρίσκομαι ακόμα στο Βόλο) πως υπάρχει και συνέχεια της ζημιάς και να γράψω («διαγράψω») άλλα τρία.

Η χοντρή λοιπόν ξανάρθε και μάλιστα χωρίς ντροπή για επιδόρπιο.

Φαίνεται πως έχω πολύ καλό μέλι….με προτιμά!!! Την έκανα πελάτη!

Το ίδιο βράδυ, να τη πάλι, αλλά μόνο έπαιξε. Αφού τουμπάρισε δυο συναδέλφου πιο πάνω κύλισε ένα δικό μου μερικά μέτρα και πιο κάτω ενός άλλου συναδέλφου το πήγε 15 μέτρα πιο κάτω και το άφησε…

Απορία…γιατί δεν έφαγε;

Την άλλη μέρα μάθαμε, πως 2 χιλιόμετρα μακρύτερα έφαγε από σταύλο ένα αρνάκι και ένα μελίσσι χωρικού από τα λίγα που είχε. Ήταν χορτάτη και μόνο να παίξει ήθελε και να μας πει χαιρετίσματα πως δεν μας ξέχασε…αλλά πέρασε.

Μέχρι εδώ τα πράγματα τα γνώριζα, γι αυτό είχα γράψει πως υπάρχει και συνέχεια…αλλά η συνέχεια είχε και συνέχεια!

Κοινωνικές υποχρεώσεις Παρασκευή και Σάββατο δεν μου επέτρεψαν να επισκεφτώ τα μελίσσια, αλλά στο σχέδιο μου ήταν αμέσως την Κυριακή αφού ανασυνταχθώ από τα γλέντια να τα επισκεφτώ. Ξημερώνοντας όμως Κυριακή το τηλέφωνο χτυπά και συνάδελφος με ενημερώνει πως άλλα δυο τα ‘κανε οδοντογλυφίδες. Κυριακή μεσημέρι φτάνω στα μελίσσια και μένω άφωνος. Δυο βράδια κοιμήθηκα μέσα στο φορτηγό μην φανταστείτε για να την αντιμετωπίσω….ούτε κατά διάνοια. Μόνο για να αισθανθεί την παρουσία μου και να αλλάξει δρομολόγιο αφού όλη νύχτα κατά διαστήματα κόρνα και φώτα πέζανε. Σκέβρωσα στα καθίσματα του φορτηγού….δεν άντεξα άλλο βράδυ. Ας τα φάει όλα να ησυχάσουμε είπα και έφυγα. Πριν φύγω όμως φωταγώγησα το χώρο με επαναφορτιζόμενα ηλιακά φωτάκια......και έβαλα και μουσική. Τρώει που τρώει να μην της λείπει και η μουσική…...να το ευχαριστηθεί τουλάχιστον.

Ας ελπίσουμε πως θα την αποτρέψουν για περαιτέρω ζημιές.

Εδώ λοιπόν κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω το κ Β. Ιγνατιάδη για το ρεπορτάζ του στο Έθνος, για το σχετικό θέμα μελίσσια και αρκούδα και με την ευκαιρία να κάνω και δυο σχόλια.

-Στην Εγνατία οδό σκοτώθηκε από όχημα μια αρκούδα γιατί ο οδηγός έτρεχε. Κρίμα. Λυπάμαι πάρα πολύ. Αν όμως έκανε ελιγμό να την αποφύγει και σκοτωνόταν ο οδηγός;;;;;

-Ο παππούς στο χωριό είχε πέντε «μανάρια» (οικόσιτα αρνάκια) και τέσσερα μελίσσια για να δώσει χαρτζιλίκι στο εγγονάκι του και λίγο μέλι…μην μου πείτε ότι θα γίνει πλούσιος από την αποζημίωση του ΕΛΓΑ…γιατί ούτε του πέρασε από το μυαλό να τα δηλώσει. Σκεφτείτε πόσο πικράθηκε….

Η αρκούδα σκίζοντας ην λαμαρίνα από μια κυψέλη μάτωσε. Κρίμα!!!

Τα δικά μας τα ζωάκια που τα κατασπάραξε δεν μάτωσαν.

Μετά το θάνατο της αρκούδας στην εγνατία οδό τρέξανε πολλοί. Γίνανε συσκέψεις υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ – Νομαρχών – οργανώσεων Αρκτούρου και Καλλιστώ και δίδονται άμεσα κονδύλια για βελτίωση περίφραξης της οδού από το υστέρημα των κατοίκων αυτής της χώρας. Για τις ζημιές στην περιουσία των κατοίκων άπαντες ποιούν την νήσσαν!!!

Εσείς κύριοι πονάτε … εμείς δεν πονάμε…δεν μας νοιάζει για την περιουσία μας. Εμείς να τα μαντρώσουμε….εσείς γιατί δεν μπορείτε να τα κρατήσετε μαντρωμένα στα πάρκα;;;;;

Όσο για την αποζημίωση είναι το ελάχιστο που με απασχολεί.

Ααα επίσης να γνωρίζετε ότι πρέπει και να προπληρώσουμε παράβολο υποβάλλοντας αίτηση ζημιάς ….και τότε ίσως να αποζημιωθούμε (¨…στ’ αλώνια..¨) ...τότε λοιπόν ελάτε να μοιραστούμε την αποζημίωση….και να σας δώσω και σας μια συσκευή με ηλεκτροφόρο σύρμα από αυτές που δίνουν οι οργανώσεις…..μόνο αν βάλεις το χέρι στην τσέπη θα έχεις συσεκυή!