Η
λειτουργία της
βασίζεται στο
πνεύμα της ωοειδούς καμινάδας.
Η κυψέλη Πελίας είναι ένα παιδί της Μαγνησίας, μια επινόηση του αείμνηστου Βλαδίμηρου Δερματόπουλου μεγάλου και ακούραστου Δάσκαλου της μελισσοκομίας της εποχής του.
Υπάρχει λοιπόν ακόμα ένας ζωντανός μελισσόκηπος με μερικές κυψέλες Πελίας,ας τις απολαύσουμε.
Δεξιά γωνοφωλιά και αριστερά και με μελιτοθάλαμο
Με το φίλο και συνάδελφο Γιώργο κατασκευαστή της κυψέλης ΑΡΓΩ.....
Εδώ ο χρόνος άφησε έντονα τα σημάδια πάνω της. Άξιο προσοχής η είσοδος, οι μέλισσες την έφραξαν με πρόπολη αφήνοντας μόνο δύο τρίς μικρές τρυπούλες αντίθετες με την δική μας άποψη που θέλουμε τις πόρτες ορθάνοιχτες. Μήπως θέλουν να μας περάσουν κάποιο μήνυμα;
Βγάζοντας το καπάκι βλέπουμε το εσωτερικό καπάκι [πλαστήρι].
Και βγάζοντας το πλαστήρι από κάτω βρίσκουμε ένα μελίσσι που σφύζει από ζωή.
Ας το σηκώσουμε......
......Να το δούμε και από κάτω
Έχτισε λοξά.....
Δεν χρησιμοποιούσε τελάρα παρά μόνο κερηθροφορείς. Κι εδώ ένα άλλο με ίσιο χτίσιμο.
Να κι ένας μικρός μελιτοθάλαμος......
Με την κυψέλη Πελίας επιτυγχάνονταν γρήγορη ανάπτυξη σμήνους και πρώιμοι αφεσμοί ξεχειμώνιασμα καλό μικρών σμηνών και με λιγότερες τροφές.
Μια άλλη φορά θα δούμε σ’ ένα άλλο post την κυψέλη Αργώ (και αυτή παιδί της Μαγνησίας) επινόηση ενός άλλου μεγάλου δάσκαλου και φίλου του κ. Βάϊου Πανταζή.
Σημείωση: Η Αργώ χρησιμοποιεί κανονικά τελάρα (μιας standard κυψέλης), διατηρεί όμως κάποια στοιχεία της Πελίας!