Επειδή πολλά
ακούγονται για την χρήση άχνης ζάχαρης
εμπορίου με άμυλο η κοινή χωρίς άμυλο
για την καταπολέμηση των βαρρόα και
παράλληλα κάποιο μικρό ποσοστό απώλειας
σε μέλισσες θα παραθέσω ορισμένες
σκέψεις και παρατηρήσεις και όπου κάνω
λάθος διορθώστε με.
Απ την
ανατομία της μέλισσας γνωρίζουμε ότι
:
Η μέλισσα
δεν έχει αναπνευστικό σωλήνα.
Η μέλισσα
δεν έχει πνεύμονες και όμως αναπνέει
οξυγόνο και βγάζει διοξείδιο του άνθρακα.
Η μέλισσα
έχει 20 αεροδόχους σωλήνες που διακλαδίζονται
σε όλο της το σώμα και εφοδιάζουν με
οξυγόνο τους ιστούς.
Οι αεροδόχοι
σωλήνες επικοινωνούν με το εξωτερικό
περιβάλλον και απολήγουν στις οπές που
λέγονται στίγματα.
Τα στίγματα
προστατεύονται από την σκόνη από κάποιες
τρίχες και με έναν ειδικό μηχανισμό
ανοιγοκλείνουν και εμποδίζουν την
είσοδο και έξοδο του αέρα.
Τρία ζεύγη
στίγματα βρίσκονται στο θώρακα και επτά
στην κοιλιά.
Πάνω στα
στίγματα υπάρχουν οι ηχητικές χορδές
και οι ήχοι που παράγουν είναι ποιο
διαπεραστικοί απ τους ήχους των φτερών
η τους ήχους των ζωνών της κοιλιάς.
Τα στίγματα
επικοινωνούν με τους αεροδόχους σάκους
απ ευθείας είτε μέσω των αεροδόχων
σωλήνων.
Δύο ζεύγη
αεροδόχων σάκων έχουν εξαιρετική
ανάπτυξη στο χώρο της κοιλιάς [ παρακάτω
θα καταλάβουμε το λόγο].
Το πρώτο
ζεύγος αεροδόχων σωλήνων στο θώρακα
είναι χοντρότερο απ τα άλλα και παρ ότι
τα στίγματα προστατεύονται καλύτερα
από τρίχες ακάραια εισέρχονται γεννούν
και φράσσουν τους σωλήνες και προκαλείται
η γνωστή τραχειακή ακαρίαση.
Μετά απ αυτά
αν παρατηρήσουμε θα δούμε ότι:
Αν η μια
μέλισσα πέσει στο νερό τα στίγματα
κλείνουν και ο αέρας που υπάρχει μέσα
στα όργανα της δίνει την δυνατότητα να
αποφύγει για αρκετό χρόνο το θάνατο από
ασφυξία.
Αν η μέλισσα
όμως πέσει σε σκόνη η αλεύρι φράσσουν
τα στίγματα και πεθαίνει από ασφυξία
Άρθρο του
περιοδικού Μελισσοκομική επιθεώρηση
εξηγεί μετά από έρευνα πως αν η μέλισσα
ταιστή με άχνη εμπορίου παρά το άμυλο
που περιέχει δεν είναι επικίνδυνη και
μάλιστα της δίνει περισσότερη ενέργεια
.
Και καταλήγουμε
στο συμπέρασμα πως αν χρησιμοποιήσουμε
την άχνη ζάχαρης για σιρόπι η ζαχαροζύμαρο
δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα αν όμως
την χρησιμοποιήσουμε για σκόνισμα των
μελισσών μας θα έχουμε κάποιες απώλειες
από ασφυξία και όχι από τοξίκωση που
ισχυρίζονται κάποιοι.
Άρα η χρήση
της άχνης κάνει την διαφορά και όχι το
είδος.
Μετά τα
παραπάνω για την ανατομία της μέλισσας
θα μας λυθούν και οι παρακάτω απορίες.
Για να πετάξει
η μέλισσα πρέπει να ανοίξει τα φτερά
της και μαζί και τα στίγματα να γεμίσουν
οι αεροδόχοι σάκοι. τότε κλείνουν τα
στίγματα [αυξάνει ο όγκος λιγοστεύει
το ειδικό βάρος] και μπορεί να σηκωθεί
εύκολα .Γιαυτό το λόγο όταν τινάζουμε
το τελάρο [ πλαίσιο] για να διώξουμε τις
μέλισσες το τινάζουμε από μικρό υψος
να μην προλάβουν να ανοίξουν τα φτερά
οι μέλισσες και γεμίσουν οι αερόσακοι
αέρα και σηκωθούν [πετάξουν] και μας
γίνονται ενοχλητικές.
Γιατί η
μέλισσα δεν αποβάλει περιττώματα εντός
της κυψέλης παρά μόνο στον αέρα?
Διότι μόνο
όταν είναι γεμάτοι οι αερόσακοι μπορεί
να διώξει περιττώματα.
Και η βασίλισσα
που δεν βγαίνει για πτήση παρά μόνο στη
σύζευξη αυτή πως καθαρίζεται?
Αυτής το
μεγαλύτερο μέρος της κοιλιάς που θα
καταλάμβαναν οι αερόσακοι το καταλαμβάνουν
οι ωοθήκες.
Γιατί το
ζευγάρωμα γίνεται στον αέρα εν πτήση?
Γιατί ο
κηφήνας γίνεται ικανός σύζυγος μόνον
όταν γεμίσουν οι αεροδόχοι σάκοι.