Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Και στην λιμοκτονία….Ιεράρχηση εργασιών



Καθισμένος αναπαυτικά στην καρέκλα και απολαμβάνοντας την απογευματινή θαλάσσια αύρα μ’ ένα κρύο φραπεδάκι, πότε αγναντεύοντας τον Παγασητικό....
....και πότε σκαλίζοντας τον υπολογιστή, έπεσα πάνω σε κάτι φωτογραφίες μιας παλιάς ανάρτησης (Μέρες πείνας στον Μάϊο 2010). Κοιτάζοντας τες προσεκτικά και αναλογιζόμενος αναφώνησα «Μέγας είσαι Κύριε».

Προσέξτε κάτι που ίσως ποτέ δεν σας πέρασε από το μυαλό. Το μελίσσι πριν χαθεί από την πείνα δρομολόγησε και ιεράρχησε κάποιες εργασίες στην απέλπιδα προσπάθεια του να σωθεί.

Προσέξτε… πρώτα έφαγε το μέλι και τη γύρη (τη φυσική τροφή του). Μετά άρχισε ο κανιβαλισμός τρώγοντας της λάρβες, γιατί αυτές ήταν πρωτεϊνούχα τροφή αλλά και είχαν απαιτήσεις (ζητούσαν τροφή) ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες για τη σωτηρία του.

Σε δεύτερη μοίρα μετά, τα αυγά…. Γιατί αυτά ακόμα δεν ζητούσαν τίποτα αλλά πολύ σύντομα θα γινόταν λάρβες και θα ζητούσαν τροφή.

….και τέλος άρχισε να τρώει τον κλειστό γόνο (αυτός είχε τραφεί πλέον και σφραγισμένος δεν ζητούσε άλλη τροφή και αν ερχόταν καλύτερες μέρες με την γέννηση του θα βοηθούσε  στην διάσωση του μελισσιού).

Τα πάντα εν σοφία εποίησες!

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Έλατος και καστανιά


Με τα παιχνίδια του καιρού βγήκε ο Μάης. Μπήκαμε στον Ιούνιο όχι με τις καλύτερες συνθήκες. Οι ουρανοί σταμάτησαν και ο έλατος δείχνει καλά σημάδια παντού.
 Έλα όμως που ο άνεμος τη μια Β.ΒΔ, την άλλη Β.ΒΑ, την παραάλλη καθαρά Βόρειος και με αρκετούς κόμβους (16-20 knots) δεν τον άφησαν να δουλέψει. Μας κοροϊδεύει. 3 μέρες δίνει εδώ, 2-3 μέρες παραπέρα και ούτω καθεξής.
 Σε κάποια σημεία επιμένει να δίνει λίγες μέρες παραπάνω. Τα τηλέφωνα ανάβουν και γίνεται το αδιαχώρητο. Μελίσσια δεξιά και αριστερά του δρόμου (άσφαλτος) χωρίς να τηρούνται αποστάσεις σε σημείο που κάποιοι παραλίγο να βάζαν και στη διαχωριστική λωρίδα.
Πολλά ακούστηκαν, αλλά όπου ακούς πολλά κεράσια βάστα μικρό καλάθι. Μέλι λίγο 
και αυτό ταλαιπωρημένο (αυτό φαίνεται από τις πίτες). 
Κάποιες μέρες κάτι πήγε να γίνει μετά τίποτα, άντε πάλι λίγο και ούτω καθεξής. Ό έλατος φέτος δεν μας ικανοποίησε .

Τα πράγματα στην καστανιά ήταν καλύτερα. Τα μελίσσια άνοιξαν γόνους έχτισαν κεριά με την ψυχή τους και έβαλαν και μελάκια. Στο τελευταίο συνέβαλλαν τα βάτα τα αγριοτρίφυλλα, η ρίγανη και τ’ άλλα λουλούδια του βουνού.

Ρίγανη φέτος μαζέψαμε αρκετή.
 Και τα μεράκια....


Κάποια μελίσσια που έμειναν πίσω στον κάμπο αν και εγκαταλειμμένα
 σε πείσμα που δεν πήγαν βόλτα στα βουνά έδειξαν τον καλό τους εαυτό.
 Τα βλέπεις φίλε Φώτη που τα λέγαμε; 
Και μείς τρέχουμε στα βουνά! 


Όσο για το ότι κοιμήθηκα λίγο παραπάνω και γω σαν παιδί Φώτη, φταίει ο μπαγλαμάς και το καλό κρασί. Ήταν πολύ μουρμούρης 
και είπαμε να φέξει ή μέρα, για να πάμε σπίτι μας να βλέπουμε και που πατάμε.
Ιούλιος τώρα και η συνέχεια στα βαμβάκια


Προφήτης Ηλίας αύριο. Μεγάλη η χάρη του.
  

 Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν.