Ο Κωνσταντής

Νωρίς την άνοιξη εφάρμοσα την ίδια τακτική με πέρυσι. Ένα πάτωμα με δέκα χτισμένα τελάρα τοποθετήθηκε πάνω στον Κωνσταντή και αυτός τα δούλεψε με πείσμα. Τον άφησα τελευταίο για τρύγο. Τι έκανε;
Δεν χρειάζονται λόγια. Τα έργα του δείχνουν…

 Τώρα θα τον αφήσουμε στην ησυχία του να οργανωθεί για ένα καλό χειμώνα.

Η φραγκοσυκιά (ή γλώσσα της κακιάς πεθεράς) και το φραγκόσυκο

Σήμερα στο τραπέζι μας είχαμε και ένα ασυνήθιστο για τους περισσότερους φρούτο. Είχαμε φραγκόσυκα. Είναι ο καιρός τους τώρα που ωριμάζουν.

Περιληπτικά θα σας πω πως υπάρχουν άφθονες άγριες φραγκοσυκιές γύρω από το Βόλο σε πετρώδη εδάφη (Διμήνι , Προφ. Ηλίας κλπ). Υπάρχουν και λίγες ήμερες φραγκοσυκιές. Μια από τα 4 είδη που βρήκα είναι και η σημερινή με τα ρόζ φραγκόσυκα. Τα φραγκόσυκα θέλουν μια τεχνική να τα μαζέψει κάποιος και να τα καθαρίσει για να τα φάει. 

Έχουν στο περίβλημα τους ψηλά αγκαθάκια σαν χνούδι που αν τα πιάσουμε με γυμνά χέρια θα έχουμε φαγούρα και αλλεργία.

Σαν φρούτο θεωρείται θρεπτικό με μια ιδιαίτερη γεύση, αλλά δεν τρελαίνει κιόλας.

Σαν μελισσοκομικό φυτό αν το βοηθήσει ο καιρός όπως την φετινή χρονιά αρχές Μαΐου ανθίζει και δίνει μέλι και πολύ γύρη. Οι μέλισσες σκονίζονται από τη γύρη την οποία δύσκολα κάνουν σβόλους γιατί οι κόκκοι δεν συγκολλούνται εύκολα. Στις γυρεοπαγίδες πολλές φορές την βλέπουμε σα σκόνη γιατί οι σβόλοι τρίβονται εύκολα.

Η κατανάλωση καρπών φραγκοσυκιάς και γύρης φημολογείται πως έχει καλά αποτελέσματα σε όσους έχουνε πρόβλημα προστάτη.

Το βαμβάκι του 2012

16 με 17 Ιουνίου τα βαμβάκια μικρά ούτε καν χτένια δεν έχουν ακόμα (για όσους δεν γνωρίζουν τα φυτά του βαμβακιού πρώτα βγάζουν χτένια και μετά λουλούδια) και το πράσινο σκουλήκι κάνει την εμφάνιση του.

Οι πρώτες σκέψεις απογοητεύουν. Από νωρίς άρχισαν τα παρατράγουδα και δεν θα πάμε καλά, όμως λίγα φάρμακα και αρκετή ζέστη κάνουν τη ζημιά στο σκουλήκι και έτσι η πρώτη γενιά περνά χωρίς προβλήματα για τους νομάδες μελισσοκόμους και τα μελίσσια τους. Τα μελίσσια μεταφέρονται στα βαμβάκια το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου τότε που αρχίζει η ανθοφορία του βαμβακιού.

Οι γεωπόνοι παρακολουθούν το θέμα. Το τμήμα ποιοτικού και φυτογενετικού ελέγχου της περιφέρειας Θεσσαλίας με δελτία γεωργικών προειδοποιήσεων ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας βαμβακοκαλλιέργειας συνεχώς ενημερώνει.  Λίγοι όμως αφιερώνουν λίγο χρόνο να διαβάσουν τις δυο τρείς σελίδες με τις οδηγίες.

Το σκουλήκι εμφανίζεται σε σημεία, όχι παντού λες και εκεί είχε φωλιά. Παρακολουθούσα τα γεγονότα από κοντά και στην ώρα μου μετέφερα τα μελίσσια στα βαμβάκια. Τις περισσότερες μέρες βρισκόμουν δίπλα τους. Λαχταρούσα να ακούω το πρωινό βουητό τους την ώρα που ξεχύνονταν πριν ακόμα σκάσει ο ήλιος αλλά πάντα έμενα με την λαχτάρα αυτή αφού πετύχαινα να ξυπνώ όταν ο ήλιος είχε ανέβει δυο πιθαμές.

Έκανα φίλους του ιδιοκτήτες των ψεκαστηκών. Ήπιαμε ένα τσίπουρο, μια μπύρα και είπαμε πολλά συζητώντας ώρες. Έμαθα πολλά για τα βαμβάκια αλλά και αυτοί πολλά για την μέλισσα. Διαπίστωσα μια άγνοια από πολλούς για την προσφορά της μέλισσας αλλά και για την ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ένας αλόγιστος ψεκασμός στη μέλισσα.

Διαπίστωσα ότι λείπει η παιδεία από όλους μας.
 Μετά τις κουβέντες μας με σεβάστηκαν και τα ψεκαστηκά ξεκίναγαν 19.30 με 20.00 το βραδάκι. Ήμουν και λίγο τυχερός φέτος εδώ που τα λέμε γιατί η περιοχή μου έιχε ελαφρά προσβολή από σκουλήκι.

Τα μελίσσια δούλεψαν γερά σχεδόν ένα μήνα και με άφησαν αρκετά ικανοποιημένο. Μπορώ να πω πως η χρονιά θύμισε άλλες εποχές. 

Ο καύσωνας στις 6 Αυγούστου έκανε τα μελίσσια να τραβήξουν χειρόφρενο. Αφού έκαψε τα λουλούδια και έβρασε τα μπουμπούκια ξανάρχισαν να δουλεύουν μετά το δεκαπενταύγουστο αλλά τώρα πλέον τα βαμβάκια ήταν στα τελειώματα.
Εύχομαι σ’ όλους υγεία και του χρόνου να ‘μαστε καλά και να πάμε καλύτερα.