Χειροποίητη Μελισσοκομική Βούρτσα Μαύρη

Βαριά η μέρα σήμερα. Το μυαλό μου γυρίζει . Γυρίζει στο πέλαγος- στη βραχονησίδα- στα τρία παλικάρια που πέρασαν στο πάνθεον των ηρώων-στην πλακέτα που κοσμεί το σαλόνι του κουμπάρου μου και του θυμίζει πόσο τυχερός ήταν και χαίρεται την ζωή. Πλακέτα τιμητική απ τον τότε Διευθυντή καταδρομών για την ψυχραιμία και το θάρρος που επέδειξε κατά την αναγκαστική προσγείωση πριν χρόνια στην ίδια βραχονησίδα.

Για να ξεχαστώ έπιασα τρία ξερά κλαδιά ελιάς και άρχισα να τα δουλεύω. Δουλειά χωρίς όρεξη έτσι στο βρόντο και ότι βγει.

Τα έτριψα

Τα τρύπησα

Έπλεξα την τρίχα από ουρά αλόγου που φύλαγα καιρό.

Την κούρεψα.

Και να το αποτελέσματα...

Δυο για μένα και μια για το φίλο μου.

  

Είχα και τρίχα άσπρη απ τον ψαρή θα γινόταν πολύχρωμη αλλά δεν έβαλα. Θέλω κάθε φορά που θα πιάνω μια μαύρη βούρτσα στο χέρι να μου έρχεται στο μυαλό αυτή η μαύρη μέρα να έρχονται στο μυαλό μου τα τρία ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ.