Το χρονικό μιας κλοπής

14 Αυγούστου 2016 νωρίς το πρωί χτυπά το τηλέφωνο....
- Φίλε βοήθεια καταστράφηκα, πάει ένα μελισσοκομείο μου στη μαγούλα.

Χωρίς δεύτερη κουβέντα λίγο νερό στα μούτρα και βολίδα για βοήθεια στο φίλο. Στο μελισσοκομείο έφτασε και άλλος φίλος από Λάρισα.

Η εικόνα μιλάει από μόνη της. 

Το μελισσοκομείο λες και το βομβάρδισες.

 

Γρήγορα καπνιστήρι μάσκα και αρχίζουμε το συμμάζεμα πριν αρχίσουν λεηλασίες και γίνει μεγαλύτερη η ζημιά. 

Τελειώσαμε κατά τις 9 και η εκτίμηση μας απ’ τα ίχνη, είναι ότι η ζημιά προήλθε από γουρούνια. Μετά από μια ψιλή βροχούλα τα γουρούνια έψαχναν σαλιγκάρια κάτω από τα λάστιχα με τις κυψέλες και έφεραν την καταστροφή. Ευτυχώς η διαπίστωση της ζημιάς έγινε έγκαιρα πρωί πρωί πριν αρχίσουν λεηλασίες. Αφού τελειώσαμε καθίσαμε σ’ ένα καφενείο στο Στεφανοβίκειο, ήπιαμε έναν καφέ, τα είπαμε και λίγο, ευχηθήκαμε καλό δεκαπενταύγουστο και σκορπίσαμε. Εγώ σκέφτηκα…αφού ήρθα μέχρι εδώ δεν πάω και στα δικά μου στο διπλανό χωριό στο Σωτήριο να ρίξω μια ματιά;

Πέρασα στα δυο πρώτα «κοπάδια»…όλα καλά. Πάω στο τρίτο  άφησα το αυτοκίνητο πάνω στο ανάχωμα και κατέβηκα με τα πόδια. 

Κοιτάω δυο τρία στην αρχή και όλα φαίνονταν ήσυχα. Οι μέλισσες είχαν ένα ωραίο πέταγμα και φαίνονταν ότι ερχόταν βαριές.

Γυρίζω να φύγω και δίπλα στην τέταρτη κυψέλη πήρε το μάτι μου ένα πλαίσιο (μόνο τα ξύλα). Γέλασα….

Κάποιος θα ζήλεψε είπα και σκέφτηκα ότι άνοιξε πήρε και έφαγε το μέλι  και μου άφησε  το τελάρο. Χαλάλι του. Κάνω να το μαζέψω και τότε βλέπω άλλα τελάρα στην διπλανή στην παραδίπλα και το ίδιο πιο πέρα και πιο πέρα.

Παραλίγο εγκεφαλικό.....και καλώ τώρα εγώ τον φίλο σε βοήθεια και με μια κουβέντα του λέω έλα εδώ να δεις ζημιά…όχι η δικιά σου.

Ήρθε και μαζεύαμε τελάρα άδεια.

Ανοίξαμε μερικά μελίσσια και τι να δούμε….λείπανε τελάρα από τους ορόφους, λείπανε και από τις γονοφωλιές.

Κάποιος Βρωμιάρης έβαλε χέρι.

Από τα 74 μελίσσια τρύγησε τα 60, αλλά ένας τρύγος περίεργος.

Στις 14 το απόγευμα παραμονή της Παναγίας όλοι τρέχανε στις εκκλησίες και εγώ στις αστυνομίες. Στις 19 Αυγούστου κατέθεσα μήνυμα κατ’ αγνώστων στην αστυνομική διεύθυνση περιφέρειας Λάρισας.
Καρδιά δεν μου έκανε να πάω στα μελίσσια, ήθελαν όμως συμμάζεμα. Προσπάθησα να το ξεπεράσω και μετά από κανά δυο μέρες πήγα. Τα μόνα στοιχεία που βρήκα ήταν τέσσερα γάντια μιας χρήσεως.

 Πολλές οι απορίες και πρωτοφανής ο τρόπος της κλεψιάς. Ο κλέφτης έκοβε με πριονωτό μαχαίρι την κηρήθρα (πίτα) από το τελάρο. Έπαιρνε την πίτα και τα τελάρα τα έριχνε δίπλα ή λίγα μέτρα πιο πίσω από τα μελίσσια. 

Μέχρι την μέση περίπου αν κάποιο τελάρο είχε μέλι και γόνο, έκοβε το μέλι και το υπόλοιπο με το γόνο το ξανάβαζε μέσα στο μελίσσι (ήταν πονετικός). 

Από τα μισά μελίσσια και πέρα περίπου το γόνο τον πέταγε έξω (μάλλον δεν τον έπαιρνε ο χρόνος). 

Δεν του έφταναν τα τελάρα από τους ορόφους έβαλε χέρι και στις γονοφωλιές. 

Η ζημιά έγινε από το μεσημέρι 9 Αυγούστου έως το πρωί της 14 Αυγούστου γιατί στις 9 Αυγούστου είχα περάσει και όλα ήταν καλά. Σίγουρα έγινε βραδινές ώρες γιατί τη μέρα ο ξάδερφος μάζευε στο παρακείμενο περιβόλι όλη την εβδομάδα φιστίκια μέχρι αργά το απόγευμα. Πιθανότατα τα πλησιέστερα βράδια προς τις 9 του μήνα γιατί τα μελίσσια «κατέβασαν γλώσσες» από τους ορόφους

 και γιατί στις 14 το πρωί δεν ήταν αναστατωμένα ούτε πάνω στα πεταμένα τελάρα άρα τα «γλύψανε» την προηγούμενη ή τις προηγούμενες μέρες 

και στις 14 δούλευαν πάλι ήσυχα. 

Στο συμμάζεμα βρήκα αρκετά ορφανά και αρκετά βασιλικά κελιά που μόλις ξεκινήσαν. Μετά από συμβουλή τότε του προέδρου της ΟΜΣΕ δεν έγραψα τίποτα στο blog. Τώρα όμως μετά την σύλληψη κάποιου κλέφτη τα γράφω και μιας και ο κλέφτης απ’ ότι διαβάζω πέρασε από Αγιά,  Πήλιο και δρούσε στην περιοχή η αστυνομία ας αναμοχλεύσει την μήνυση μου που υπέβαλα στις 19 Αυγούστου. Ίσως να υπάρχει συσχέτιση του δράστη και με την δική μου περίπτωση. Απ’ ότι γνωρίζω παρόμοιο περιστατικό εκείνες τις μέρες συνέβη και στο χώρο Αχίλλειο προς Καλαμάκι και από παλιά Εθνική Βόλου Λάρισας προς Κιλελέρ στο ύψος της σιδηροδρομικής γραμμής.